منم که حجم تنهائی‌ت رو پر کردم
منم که عاشقونه با تو سر کردم
منم که خاطراتم از تو رد می‌شه
چه خوبه با تو حالم، بی تو بد می‌شه
منم که آسمونم با تو قسمت شد
توئی که گرمی دستات یه عادت شد
از عجایب عشق همین بس، تنها آغوش همانی آرامت میکند که دلت را به درد آورده و آتش زده است.