محبتت رو جاری کن

اطمینان داشته باش در صورت مواجه شدن با هر دنیای ناشناخته ای محبت خداوند شامل حالت خواهد بود.

شروع

من اکنون آماده‌ام تا حمایت تو رو ببینم. من ترسیدم و تو تنها قوت قلب من هستی. ای فریاد رس بی پناهان... ای قدرت مهربان و عاشق... از من و احساسات و رفتارهای من مراقبت کن که هیچ کس جز تو در روی زمین حامی من نیست.

دیر متوجه شدم که تو همیشه مراقب من بودی. اما تو دست مهربانی‌ت رو از روی شونه‌هام بر نداشتی و منه بی‌هوش رو هوشیار کردی. خدایا روند زندگی و درخواست‌هایی که ازت داشتم شاهد و گواه محبت‌های تو هستن. به آرامش نیاز دارم که جز تو کسی نمی‌تونه اون رو به من بده، همونطور که اگر امروز خیلی از رفتارهام رو مدیون محبت تو و آموزش‌های تو هستم. همیشه به حمایت و آموزش‌های جدید از طرف تو محتاجم.

رشد

هر وقت فشار زندگى فشارت داد

نفس عمیقى بکش و با خداوند صحبت کن

" رشد " تو آغاز خواهد شد

استقلال کاری

خدایا هیچ کس رو ندارم جز تو...

تمام آدم‌های روی زمین خُلف وعده می‌کنند. تو اما همیشه سر تمام حرف‌هات هستی.

من به مراقبت تو احتیاج دارم.

تنهام نزار.

نگارا من گم شده‌ام...

باور کن این روز‌ها فرصتی برای پیدا کردن تو ندارم

تمام انرژیم رو صرف این می‌کنم که خودم رو پیدا کنم

برگشتم، ببینم خودم رو کجای این سی سال لعنتی جا گذاشتم...

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

درک شخصی

بعضی‌ آدم‌ها یه دروغ بزرگ‌ هستن. یعنی اصلا ورودشون به زندگی‌ت حضورشون تو زندگی‌ت و رفتنشون از زندگی‌ت... تمومش یک دروغ بزرگه... می‌دونی چقدر سخته این دروغ‌های بزرگ تو زندگی‌ت بیان و برن و تو فقط مشاهده کنی؟ می‌دونی اصن مشاهده کردن چقدر سخته؟ چقدر روح بزرگ می‌خواد که بدونی و لبخند بزنی؟

دارم بزرگ می‌شم. من خودم روزی یکی از این دروغ‌های بزرگ بودم، امروز دروغ‌ها رو می‌شناسم.

بعضی آدم‌ها یه دروغ بزرگ‌ هستن .

بزرگ می‌کنیم

انسانهای کوچک را وارد زندگی خود می کنیم ولی وارد زندگی آنها نمی شویم.

شکننده‌ایم

با تمام قدرتی که شاید در زندگی کسب کنیم
باز هم نقاط شکننده‌ای وجود دارد که می‌تواند ما را نابود کند.

ﺷﯿﺦ ﺑﻬﺎﯾﯽ

خود گنه کاریم و از دنیا شکایت می کنیم

غافل از خود،دیگری را هم قضاوت می کنیم


کودکی جان می دهد از درد فقر و ما هنوز

چشم می بندیم و هرشب خواب راحت می کنیم


عمر کوتاه است و دنیا فانی و با این وجود

ما به این دنیای فانی زود عادت می کنیم


ما که بردیم آبرو از عشق، پس دیگر چرا

عشق را با واژه هامان بی شرافت می کنیم


کاش پاسخ داشت این پرسش که ما در زندگی

با همیم اما چرا احساس غربت می کنیم


من به این مصرع یقین دارم که روزی میرسد

سوره ای از عشق را با هم قرائت می کنیم