365 روز

هر کسی تو زندگی اش احتمالا یه سال روز استقلال داره.
امروز شد 365 روز که از استقلال کاری و فکری من گذشت و من به هیچ کس و هیچ چیز به جز خداوند در زندگی ام تکیه نکردم و با همت و تلاش زیاد اتفاقات بزرگی رو تو زندگی ام برای خودم رقم زدم.

تو این یک سال اتفاقاتی افتاد و چیزهایی دیدم که بعد از حیرت و بهت من، من رو بزرگ کرد. و باز هم میگم تمام این اتفاقات رو با این باور می گذرونم که حمایت و لطف خدا شامل حال من شد و هست که من رشد میکنم.

امروز پخش رشد از انباری خونه و کنار اتاقم به یه محل درست و حسابی تر انتقال پیدا کرده و حالا که این مطلب رو می نویسم حدودا یک ماهی میشه که جاگیر شدم و اینقدر خرید کردم و جنس ریختم تو انبار که دیگه جا نیست.

انبار پر از جنس، حساب مکفی و مشتری هایی که...

خدایا تمام اینها تو کمتر از یک سال اتفاق افتاد و من هنوز مبهوت محبت و لطف تو هستم. این حرفها فقط از بخش های مالی گفته شد و من و تو می دونیم که چقدر در موضوع احساس و عقل ومنطق و رفتارهای متفاوت کمکم کردی. آرزو میکنم تو رو همیشه کنارم داشته باشم. که با تو همه چیز ممکن میشه و هیچ لذتی بیشتر از حضور تو در زندگی ندیدم.

سپاسگذار تو ام.